Naar inhoud springen

Oenanthe (vogel)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Oenanthe
Oenanthe monticola (bergtapuit)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Passeriformes (Zangvogels)
Familie:Muscicapidae (Vliegenvangers)
Onderfamilie:Saxicolinae
Geslacht
Oenanthe
Vieillot, 1816
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Oenanthe op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

Oenanthe is een geslacht van zangvogels uit de familie van de vliegenvangers (Muscicapidae).[1] De wetenschappelijke naam van het geslacht is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1816 door Vieillot. Bijna alle soorten uit dit geslacht hebben de naam tapuit.

Verspreiding en leefgebied

[bewerken | brontekst bewerken]

Het zijn vrij forse, meestal op vrij kale, ruige en rotsige bodems verblijvende vogelsoorten die gevonden worden in Europa, Azië en Afrika. De meeste noordelijke soorten zijn uitgesproken trekvogels.

Over de indeling van soorten is geen consensus, zo vormen de Rüppells tapuit (O. lugubris), rouwtapuit (O. lugens) en de Arabische rouwtapuit (O. lugentoides) een complex van nauw verwante soorten, waarbij de Arabische rouwtapuit soms als een ondersoort van de oostelijke rouwtapuit wordt beschouwd, of omgekeerd een Noord-Afrikaanse ondersoort van de oostelijke en de westelijke rouwtapuit als een aparte soort.

De naam tapuit wordt echter ook gebruikt voor soorten uit andere geslachten van de onderfamilie Saxicolinae (bijvoorbeeld roodborsttapuit). Omgekeerd hebben een aantal Afrikaanse tapuitsoorten andere Nederlandse namen (bijvoorbeeld spekvreter). Verder is tapuit de Nederlandse soortnaam van de enige als broedvogel voorkomende soort in de Lage Landen uit dit geslacht.

De volgende soorten zijn bij het geslacht ingedeeld:[1]